EBK 2023: testpiece - Festival Brass Band

Laatste update om 22:04 op Friday, 5 May

De compositie opgedeeld in drie delen, in attacca. Hoewel niet geschreven met een programmatische intentie, heeft het schrijfproces mijn gedachten opgeroepen over de symbolische thema's van de Romeinse mythe; de setting van een onstabiele en onzekere scène – als een eindeloze val – in het eerste deel, gevolgd door een wachten en het "aanmaakhout van licht" in het tweede, eindigend met een feestelijk loflied in het derde. Een van de belangrijkste muzikale thematische kenmerken van dit stuk is een harmonische progressie (voor het eerst te horen in de trombonesectie in maat 16). Het draait en draait om zijn as als de golven van het noorderlicht, of de bochten van Aurora's strijdwagen. Gedurende het hele stuk trekken en vormen de harmonische "magnetische velden" de muziek voortdurend in nieuwe vormen.

Festival Brass Band met dirigent Steven Verhaert kent een gave opening gevolgd door een mooie opbouw naar het eerste fortissimo-akkoord vóór D. Wat kleine stemmings-issues in de cornetten, maar verder is er heel veel drive te horen in strak ensemble-spel. I kent een solide start in de bassectie, de opbouw daarna blijft keurig binnen de lijntjes en M lijkt wat sterk in dynamiek. Wel mooie kleuren door altgroep en euphoniums. Soms wat ongelijkheden in het samenspel; mooie opbouw naar V.
Wat een euphonium op V, prachtig. Band lijkt in haar element in dit gedeelte. Prima soprano ook! Y wordt ook duidelijk en gecontroleerd gespeeld terwijl op AA de gedempte cornetten erg sterk doorkomen in de zaal. 


CC Met drama gebracht, waarna in DD de dynamiek terzijde wordt geschoven en de euphoniums en bassen naar hartelust kunnen musiceren. Hele gave overgang naar FF. Een rustig gaand tempo met gave solisten op euphonium en cornet. Akkoorden zijn mooi in balans en verfraaien dit gedeelte absoluut. HH is zeer muzikaal, maar risico in dynamiek had nóg meer toegevoegd aan deze passage. Wat een bassectie horen we op II en de tuttiklank van de band komt hier zeer goed tot haar recht. Op MM is het een 'strijd' tussen de trombone en de rest van de band; hier valt de trombone wat in het niet... Diepe basklanken op NN
Het slotdeel klinkt verzorgd, maar het verliest wel aan tempo; wellicht slaat de vermoeidheid hier toe? Wel een prestatie van formaat door Festival Brass Band.