Optreden Provinciale Brass band Groningen op NBK

Laatste update om 23:48 op Saturday, 29 October

Dirigent Richard Visser laat de band openen met een slanke klank, nergens vliegt het uit de bocht. Transparantie is het resultaat. De principal-euphonium laat een mooie solo horen. Hell or Heaven krijgt een dikke maar niet te sterke klank mee. Fijn dat de Groningers, net als de Limburgers, de solo in de 3e cornet ook daadwerkelijk door een van de 3e cornettisten laat spelen. Repiano-Flugel-Trombone trio is prachtig van kleur, stemming is heel even niet optimaal. Principal-solo: gedurfd van interpratie met zo'n lange pauze, maar de spanning bleef, bravo!

De cornetten in het Duke of the Franks-deel nemen een prachtige kleurende rol. De trombonesoli zijn helaas niet 100% vlekkeloos. Het is duidelijk dat in de opening van Elegy 1 veel werk is gaan zitten in de balans tussen de basstemmen. Ad Arma wordt stevig aangevangen, transparantie is wel even weg. In grote tutti is de zorgvuldig opgebouwde klankbalans weg, daarentegen is de cornetsectie in het Doppio più lento echt superzacht, wat een mooi contrast oplevert. Elegy 2: begint niet echt pianissimo in de bassen/euphoniums. Principal, sopraancornet en verdere solisten brengen een emotioneel betoog, erg fijn om naar te luisteren.

Het tutti daarna, én het slot: de PBG op z'n best!