EBK 2023: testpiece - Brass Band Treize Étoiles

Laatste update om 20:47 op Monday, 8 May

Aurora was de Romeinse godin van de dageraad. Elke dag opende ze de poorten van het oosten met haar roze vingers en reed ze met haar strijdwagen in een gloeiende schoorsteenmantel door de lucht, vergezeld door kinderen, en kondigde ze de komst van haar broer, Sol (de zon) aan.

Opnieuw een topband op het podium; uit Zwitserland komen veel goede brass bands, en Treize Etoilles is er één van. Frédérik Théodolos weet een mysterieus begin te geven aan Aurora (wel jammer van de bijgeluiden). Een vrij snelle start vanaf B; de band lijkt even te moeten wennen aan de zaal, maar dan klinkt het fortissimo en lijkt men 'los'. Een zeer verzorgd vervolg en breed uitgespeelde akkoorden, een enorme sound komt van het podium zonder dat het te luid klinkt. I start in een hoog tempo (mét accenten op de eerste zestienden!). Spel is - ondanks het hoge tempo - zeer verzorgd. De opstelling van het slagwerk zorgt voor een extra dimensie zonder overheersend te zijn. Het geeft een nieuwe kleur aan het werk. R wordt nét wat te luid opgestart, maar alles blijft strak van samenspel. De cornetten geven nog een extra impuls aan de fortissimo's door naar de zaal toe te draaien. Het sorteert zeker effect. N Blijft zeer strak van samenspel en balans. Gaaf om deze uitvoering te volgen. 

Een goed getimede stilte luidt CC in met veel drama en kleur. DD krijgt een briljante uitvoering, maar volgt niet de voorgeschreven dynamiek. Het komt ietwat fors over hier. Het middendeel kent een mooie start; wederom met mooie inbreng van percussie. Solistisch is het verder zeer goed voor elkaar bij de Zwitsers. De band vertelt het verhaal met stijl, met veel expressie. Alles lijkt ook te lukken nu. Een prachtige intense climax in dit deel toont de klasse van dit orkest. Met passie vervolgt de band het verhaal van de Romeinse godin en het is genieten van NN naar MM, alles in mooie proporties. Helaas wordt de trombone wat overspeeld door de baritons en euphoniums, maar het vervolg is zo goed op elkaar afgestemd. Een klein vlekje in de cadens van cornet, maar goed herpakt met een prachtig klinkend slotakkoord.
OO Krijgt weer een energiek karakter met veel effecten in dynamiek. Die energie lijkt niet op te raken, ook in de zachte dynamiek (VV) is het zeer bruisend van karakter en je zit op het puntje van je stoel; dit is een zeer boeiende uitvoering van Aurora. Een voor het linker-rijtje.