DOBC 2023: 1e divisie Mercator Brass Band

We starten met een up-tempo werkje van Andy Scott door Mercator Brass; technisch lastig maar virtuoos en met een heerlijke dynamiek. Mercator start overtuigend!
Een zeer sfeervol vervolg van het programma met ‘The Rings of Saturn’ van de hand van Philip Harper. Dit stuk probeert de uitgestrektheid van tijd, ruimte en het universum over te brengen, en het minuscule en vluchtige bestaan ​​van de mensheid daarin. Prachtig van klank en zeer vloeiend; hoe gaaf kan brass zijn.

Fritz Langs baanbrekende sciencefiction-epos uit 1927, "Metropolis", wordt beschouwd als een meesterwerk in de filmgeschiedenis en een hoogtepunt van de Duitse expressionistische stroming. Deze film neemt ons mee naar een dystopische toekomst, waarin twee tegenstrijdige gemeenschappen leven in de uitgestrekte stad Metropolis. Bovengronds genieten de bevoorrechten van een leven vol privileges en plezier, terwijl ondergrondse arbeiders als drones dienen om de machines draaiende te houden en de stad van stroom te voorzien.

Langs meeslepende film kan worden beschouwd als een moreel spel van de 20e eeuw, waarin verschillende thema's en invloeden samenkomen, variërend van marxistische idealen en sociale satire tot opvallende religieuze symboliek. De muziek die is gecomponeerd, probeert niet de plot nauwkeurig te volgen, maar weerspiegelt simpelweg mijn muzikale reacties op Langs duistere visuele stijl en decorontwerpen. Denk aan de broeierige machinekamers, decadente nachtclubs en gotische kathedralen - een wereld van angstaanjagende schoonheid paradoxalerwijs.

Een voortvarende start echter niet zonder kleine vlekjes. De solisten lijken wat te worden overspeeld door de band. De euphonium-cadens laat klasse horen; de snelle delen klinken niet helemaal transparant en het spel komt wat ruw over.
De bandsound is er echter eentje om in te lijsten. Helaas is er tijdens de uitvoering van Mercator iets met de geluidsinstallatie ontstaan in de zaal, wat een storende factor is.
De band moet alle zeilen bijzetten om alle facetten van dit werk goed te kunnen vertolken. Het middendeel straalt vertrouwen uit, al is de dynamiek wel vrij ruim genomen. In modo Religioso is de stemming onderhevig aan het dempergebruik.
Jammer dat de dixieland bijdrage voorafgegaan wordt door heel veel bijgeluiden… Het spel blijft enigzins onrustig in het verdere vervolg. Neemt niet weg dat er technisch enorm veel goed gaat, en de aanloop naar de finale verloopt niet geheel vlekkeloos; de grootse klanken van de laatste maten maken weer enorm veel goed! En wat een gedurfde keuze dit werk!