KF Vrede & Eendracht Kachtem o.l.v. Wouter Vercruysse
KF Vrede & Eendracht Kachtem o.l.v. Wouter Vercruysse.
Colne - Thomas Rive Een mooie koraalbewerking uit een bundel van The Salvation Army
Mooi sfeervol begin. Helaas wat stemmingsproblemen in de saxen.
De Onderwaterzetting - Simon Van Hoecke De onderwaterzetting is een symfonisch gedicht voor fanfareorkest dat is ontstaan als extra deel van het grotere werk Engelenburcht dat componist Simon Van Hoecke schreef in het kader van de honderdjarige herdenking van de Eerste Wereldoorlog
Een wat onzeker begin. De solisten zijn ook niet vrij van enkele missertjes. In de tutti horen we een mooie balans. Dirigent Vercruysse kiest voor een meer statische uitvoering van dit deel dan we tot nu toe hebben gehoord. In het grote fortissimo slibt het geheel wat dicht en kunnen we weinig details meer onderscheiden. De begeleiding van de solisten moet minder want de euphonium komt er amper doorheen. De sopraansaxofoons zijn in het hele werk een hele stabiele en zekere factor. Mooi spel. Naar het einde van het werk toe wat ruw spel
Pentagram - Johan de Meij De eerste fanfare-compositie van Johan de Meij. De naam PENTAGRAM (Vijfster) slaat alleen op de structuur van het werk, enerzijds omdat er vijf delen zijn, anderzijds omdat het hoofdthema is opgebouwd uit vijf noten. (Overigens niet een pentatonische reeks zoals de titel doet vermoeden.) Het pentagram heeft in verschillende tijdperken meerdere betekenissen gehad. De Pythagoreërs noemden het het Pent a lpha, de Keltische priesters de heksenvoet. Ook wordt het het zegel van koning Salomon genoemd en in de middeleeuwen het gobelinkruis. De belangrijkste kracht van het pentagram is echter die van onheil - afwerend teken: de duivel en andere kwade geesten worden ernstig in hun werkzaamheden belemmerd; dit vertelt Goethe tenminste in "Faust", wanneer Mefistofeles niet over de drempel kan komen wanneer hij het pentagram op een deur ziet. Ook op grafstenen schijnt om die reden vaak een pentagram te worden aangebracht. De vijf delen zijn thematisch met elkaar verbonden en gaan zonder onderbreking in elkaar over, net als de in één lijn getekende vijfster.
Fijne opening van deze fanfareklassieker. Goed spel in het lage register. Ook hier weer een wat vlak karakter in de tutti. Er zou wat meer dynamisch en met muzikale lijnen gedaan kunnen worden. Solistisch goed spel maar niet zonder vlekjes. Het tutti is prima. Ongelukkige start van deel vier. De bastrombonist voelt zich hier wel in zijn element trouwens. De finale is wederom stevig.
Luister naar de ervaringen van dit orkest op ons YouTube-kanaal.
