Belgische Brassband Kampioenschappen 2022; de voorbereidingen

Laatste update om 15:06 op Wednesday, 16 November

CU Brass spreekt met solo hoornist Francis Impens van Brassband Gent over hun voorbereidingen in de aanloop naar hun eerste opwachting in de hoogste afdeling in België.

Brassband Gent maakt een sterke groei mee; nu voor het eerst in de kampioensdivisie. Een prestatie van formaat; kunnen jullie beschrijven hoe dit tot stand is gekomen (bezetting, dirigent etc.)?
Sinds de oprichting in 2008 heeft Lieven Dobbelaere de band naar de 1e afdeling geloodst. In 2018 heeft Luc Vertommen de muzikale leiding overgenomen en in 2019 leidde dit tot een overwinning in de 1e afdeling. Dit succesvolle traject is de verdienste van deze twee dirigenten, samen met de jarenlange inzet van de oprichters en muzikanten van de band. Een aantal solisten en sleutelmuzikanten – waaronder Lieven Dobbelaere op principal cornet – speelt bovendien al heel lang samen waardoor ze goed op elkaar zijn ingespeeld. In combinatie met een topdirigent als Luc zorgt dit voor een uitstekende basis waarop het orkest kan bouwen.

Is het voor uw band een voordeel dat het opgelegde werk - al geprogrammeerd in 2021 - nu alsnog verplicht is? En, wat zijn de uitdagingen in het opgelegde werk voor uw band?
Doordat we het werk kunnen hernemen is er minder tijd nodig om het stuk opnieuw in te studeren. Hierdoor kunnen we meer dan andere jaren focussen op het keuzewerk. Er is natuurlijk het risico om onszelf te overschatten en we moeten erover waken dat de uitvoering geen bandwerk wordt en interessant blijft klinken. Het helpt natuurlijk dat The World Rejoicing van Edward Gregson een prachtig werk is, waarbij de band wordt uitgedaagd in al zijn aspecten. Alle solisten van de band moeten keer op keer het beste van zichzelf geven en het samenspel in zowel de snelle variaties als het trage deel blijft een uitdaging. Wij vinden het een zeer geschikt opgelegd werk; om het goed te kunnen uitvoeren moet de band top zijn op alle vlakken.

Er zijn twee jaar geen nationale kampioenschappen geweest; wat zijn de gevolgen geweest voor uw band?
De heropstart – in drie keer – is niet zonder slag of stoot verlopen. We zijn een aantal muzikanten verloren die tijdens de lockdowns andere keuzes hebben gemaakt in hun vrije tijd. Musiceren op hoogstaand amateurniveau vereist heel wat moeite en discipline die steeds minder mensen kunnen opbrengen – af en toe 50 km gaan fietsen is nu eenmaal makkelijker te organiseren en een meer vrijblijvende hobby dan spelen in een orkest waarbij elke stem telt. De coronacrisis heeft die tendens alleen maar versterkt en we hebben gemerkt dat het tijd vergt om weer gewend te raken aan de wekelijkse repetitieroutine. Amateurorkesten kunnen in deze tijden dus alle ondersteuning gebruiken. Hier liggen nog heel wat opportuniteiten voor de Vlaamse amateurmuziekorganisatie en het beleid. We hebben gelukkig ook een aantal nieuwe muzikanten kunnen aantrekken en we hopen dat die moeilijke periode nu echt wel achter ons ligt.

Werkt u in aanloop naar deze kampioenschappen met gastdirigenten? Zo ja, wie?
Nee, de voorbereiding gebeurt volledig door onze dirigent Luc Vertommen.

In de huidige programmering speelt u op één dag zowel het opgelegde- als het vrije keuzewerk. Is dit ideaal? Of, zou u de werken verdeeld willen zien over twee dagen?
Vanuit organisatorisch standpunt valt één dag zeker te verkiezen. Het nadeel is dat weinig muzikanten kunnen gaan luisteren naar de bands, aangezien ze de focus willen behouden op hun eigen prestatie. Een wedstrijd die verdeeld is over twee dagen heeft dus ook voordelen en kan misschien eens uitgeprobeerd worden de komende jaren?

Welke plaats nemen deze kampioenschappen in uw bandplanning in? Ziet u het als noodzaak om uw niveau te verhogen? Of, zijn er andere redenen om aan het kampioenschap deel te nemen?
Het kampioenschap is zeer belangrijk in de bandplanning. De voorbereiding voor de wedstrijd neemt het volledige najaar in beslag. We zien het inderdaad als een noodzakelijke manier om het niveau hoog te houden en scherp te blijven. Wedstrijden maken deel uit van de brassbandcultuur en het is fijn om je eens te meten aan de andere bands. We blijven er wel nuchter onder en proberen het voornamelijk als een topconcert te zien. We willen vooral tevreden zijn over onze eigen prestatie, de exacte uitslag is daarbij van minder belang. Concurrentie is prima, maar we moeten er in België over waken dat die niet toxisch wordt.