EBK 2023: Own Choice - Italian Brass Band
Breath of Souls (Paul Lovatt-Cooper)
Breath of Souls is gemaakt in opdracht van Weyland en Yvonne Roberts. Het werd speciaal gecomponeerd voor de 100e National Brass band Championships van Groot-Brittannië in de Royal Albert haIl op 15 oktober 2011. Weyland heeft vele jaren in de wetenschap gewerkt en is altijd gefascineerd geweest door het vermogen van de natuur om te groeien en opnieuw op te bouwen, ongeacht de catastrofale kracht van Moeder Natuur. Dit is duidelijk met het nieuws van tsunami, bosbranden, aardbevingen en vulkanische rampen over de hele wereld, waar dieren, planten en mensen tegenspoed hebben overwonnen en die unieke regeneratieve kwaliteit hebben aangetoond.
De componist aan het woord:
Er zijn geen mutes nodig voor de uitvoering en sommige tempomarkeringen geven de dirigent enige vrijheid om een geschikt tempo te kiezen om hun uitvoering vorm te geven. Bij repetitiefiguur 'R' - de cadensasectie - heb ik voor elke solist twee cadensen gecomponeerd, te beginnen met het solo Euphonium, dan Flugel, Sopraan Cornet Solo Trombone en later in de Es Bas en de Solo Horn. Naar goeddunken van de speler (of dirigent) kiest de solist één cadens om te spelen uit de keuze van twee. Beide cadenskeuzes zijn qua moeilijkheidsgraad even goed op elkaar afgestemd, maar de solist kan de voorkeur geven aan de ene cadens boven de andere, omdat deze bij hun stijl of bereik past. Bij het uitvoeren van elke cadenza, ook al zijn de noten 'uitgescoord' met behulp van gehaakte quaver en semiquaver balken etc. moet de solist zijn keuze van cadenza met vrijheid spelen. Elk ritmisch apparaat moet echter relatief zijn ten opzichte van de omringende noten. Zo zouden de triplet quavers in de cadenza iets langzamer gespeeld worden dan de semiquavers en ga zo maar door. Breath of Souls draait om het vieren van het leven en genieten van muziek maken. Het is opgedragen aan mijn goede vriend, componist Peter Graham als erkenning voor al zijn hulp, begeleiding en steun die hij me in de loop der jaren heeft gegeven. Peter, bedankt! Paul Lovatt
De Italiaanse deelnemer met dirigent Guiseppe Saggi start voortvarend met Lovatt-Coopers compositie. Helaas is de tuning niet helemaal op orde. Met veel passie worden de vele noten in muziek omgezet; in eerste instantie lukt dit prima, maar band en slagwerk raken elkaar wel wat kwijt. Gaandeweg worden het vooral noten en raken we de muziek wat kwijt. Een moedige poging om een moeilijk werk als dit op dit podium te brengen is het zeker van de Italianen. 
Dit werk vraagt een grote mate van precisie, en dat ontbreekt. De euphonium opent de cadens-serie niet geheel vlekkeloos. Flugel en soprano volgen; met overtuiging. Jammer van de kleine vlekjes in de solo-passages. De zeer technische muziek die explosieve momenten kent wordt te snel van opzet gespeeld en de grenzen van de fortissimo's gaan wel over grenzen. Je kunt de Italianen niet verwijten dat ze niet alles geven op het podium; wat een passie!
