Rieks van der Velde weer met 3 orkesten op NBK

Laatste update om 10:33 op Tuesday, 24 October

In aanloop naar de NBK van 2016 sprak van der Velde zijn zorg uit over het verplichte werk (Triumph of Time“ Graham); hoewel hij het een prachtige compositie vond, uitte hij wel zijn zorg over het zeer hoge niveau (met name voor de solisten) van dit werk. Met een gedegen uitvoering eindigde de band op het podium (3e plaats). Met de compositie van Kenneth Downie noemt Rieks het een groot verschil ten opzichte van 2016. Een mooi werk, goed te doen, met van alles wat". De uitdagingen liggen op andere gebieden, maar dat ziet hij wel zitten met De Wåldsang. De band verkeert in goede vorm en hoopt weer naar behoren te presteren in Utrecht.

Waar van der Velde in 2016 positief was over het verplichte werk voor de 1e divisie (Sinfonietta no. 3 " Crausaz) , is hij nu duidelijk: "te moeilijk" en het werk zou zomaar verplicht kunnen zijn voor de kampioensdivisie zijn wat uitspraken die hij hierover doet. Van der Velde maakt ook duidelijk dat je te veel tijd moet besteden aan de ritmiek en techniek zodat je aan "opvoeden" van de band niet echt toekomt. Waar een werk uitdagend zou moeten zijn  (en dat is Stonehenge zeker), bespeurt hij ook frustratie bij de bandleden van Excelsior uit Zalk omdat bepaalde, met name technische, gedeeltes te moeilijk zijn; een prima gemotiveerde band waar veel goede musici spelen, maar waar ook beginnende muzikanten met plezier moeten kunnen meekomen; en daar wringt de schoen.

In Nederland hebben we niet veel 1e divisiebands; met het vertrek van de Spijkerpakkenband naar de Kampioensdivisie is dit aantal opnieuw gekrompen. Van der Velde bemerkt een groot niveauverschil naar de kampioensdivisie, terwijl het verschil naar de 2e divisie ook fors te noemen is. Al met al reden voor zorg; en die zorg hebben de deelnemende dirigenten geuit in een schrijven naar de taakgroep NBK.

In 2016 was Rieks van der Velde wel content met het verplicht werk in de 2e divisie (the Raid, Waespi); dit jaar noemt hij Frontier Vision van Bulla geen sterk stuk en fragmentarisch. Het werk kent ook vrij veel herhalingen en is overall gemakkelijker dan het werk van 2016. In dat opzicht kan hij met Martini Brassband Groningen echt proberen het verschil te maken en in aanloop naar de NBK is het altijd prettig repeteren met een stabiele bezetting.