Verplicht werk 2e divisie: Philip Sparke - Sinfonietta: The Town Beneath the Cliff

In de 2e divisie staat dit jaar een nieuw werk van een zeer bekend componist op de lessenaar. Philip Sparke heeft al heel wat verplichte werken op zijn naam staan, waaronder Saint-Saëns Variations (4e div. 2009), Evolution (4e div. 2011), Triptych (3e div. 2015), The Saga of Haakon the Good (2e div. 2008) en Music for the Battle Creek (kamp. div. 2007). Alleen de 1e divisie werd in de laatste 25 jaar niet door hem voorzien van een verplicht werk.

Sinfonietta: The Town Beneath The Cliff – Philip Sparke
Sinfonietta: The Town Beneath the Cliff werd geschreven in opdracht van het Holmestrand Ungdomskorps uit Vestfold in Noorwegen en werd in 2018 uitgegeven. Het werk bestaat uit vier delen: Fanfare, Toccata, Hymn en Scherzo Finale.

1. FANFARE
Na een korte inleiding van het slagwerk volgt een openingsdeel gebaseerd op een nogal hoekige gepuncteerde fanfare, die afwisselend de cornetten en het groot koper laat horen. Een meer ingetogen, centrale passage brengt een nieuwe melodie in de hoorns, die wordt opgenomen door de cornetten. De fanfare keert uiteindelijk terug in een gevarieerde vorm ter afsluiting van dit deel.

2. TOCCATA
Het 2e deel is bijna een perpetuum mobile waarin een aanhoudend 3/4 ritme vrijwel constant onder elk muzikaal idee door klinkt. Nadat het ritme is gepresenteerd, introduceren de hoorns het hoofdthema. Dit bouwt op in intensiteit tot een tweede, walsachtig thema door de repiano cornet en flugelhorn wat wordt overgenomen door de volledige band. Na een korte passage met aanzetten voor nieuwe muzikale ideeën brengen de solocornetten, vergezeld van het doordringende 3/4 ritme, een nieuwe legato-achtige melodie. Na de opbouw tot een climax keert de muziek terug naar het eerste thema van het deel, gevolgd door een reprise van het tweede thema. De muziek krijgt een feestelijkere stemming en een uitgebreid slot laat het deel in een versneld tempo eindigen. De lichtheid van deze muziek is hier van belang om het dansachtige karakter te treffen.

3. HYMN
Begeleid door de trombonesectie spelen euphonium en solocornet een lyrisch duet voordat de hymne-melodie zelf wordt geïntroduceerd, een eenvoudige melodie getoonzet met vele 'toegevoegde' tonen. Daarmee doet het wel wat denken aan muziek van koorgrootheid Eric Whitacre. De hymne groeit in intensiteit, met een aantal lastige inzetten voor de sopraan cornet, naar een gepassioneerde reprise van de melodie. De euphonium en de solocornet blijven over voor een vredig einde.

4. SCHERZO FINALE
Het laatste deel opent met een kort citaat uit Holmestrand's eigen volkslied - Holmestrandsangen. Plotseling onderbroken door een ritmisch vivo dat de muziek in een nieuwe richting beweegt. Veel brassbands hebben de afgelopen jaren van Sparke's The Saga of Haakon the Good genoten en in deze Finale worden we getrakteerd op een behandeling van het materiaal die sterk doet denken aan het laatste deel van Haakon's Saga.

De sfeer van een Toccata wordt getroffen door de 12/8 maatsoort, die wordt afgewisseld met een koraalachtige melodielijn in 4/4 in de hoorns en in het tutti. De muzikale spanning neemt weer toe in intensiteit tot een climax is bereikt. De muziek van het begin van het deel keert terug, maar wordt onderbroken door een complete versie van Holmestrandsangen, vergezeld van een triolenbeweging gebaseerd op het openingsthema. Een kort coda brengt het werk tot een einde.

De Sinfonietta heeft alle kenmerken van een typisch Sparke werk. Er is voor iedereen genoeg om mee bezig te zijn en de puzzel moet precies passen, al is de puzzel niet meer zo moeilijk op te lossen als in zijn vroegere werk. Het is prettig om naar te luisteren, maar zeker niet het sterkste werk van de meester.