DOBC 2e divisie Knappe prestatie van Constantijn Huygens

Laatste update om 16:59 op Saturday, 9 June

BB Constantijn Huygens o.l.v. Richard Visser 

1 Prismatic Light (Alan Fernie) 
Een band die er vol voor gaat in de opening van het programma. Felle klanken en een groot volume. De zuiverheid heeft er af en toe onder te leiden. Zeer overtuigend.

2 Lord, Thou art questioning (Trevor Davis)
Ook dit werk krijgt een zeer directe benadering. Niet alle blazers hebben de opening al verteerd, zo blijkt.   

3 Babylon (Thibaut Bruniaux)
Dit stuk nodigt je uit om het mythische Babylon te bezoeken en te ontdekken, een stad met vele fantasieën, van de meest sombere tot de meest fantastische ... 
De opening en City Walls zijn fraai van opzet, hier en daar verdwijnt wat techniek. In Procession Street is de ritmiek niet altijd helemaal regelmatig. Mooie entree van de Hanging Gardens. De cadenza's hebben persoonlijkheid. De zuiverheid is op sommige plekjes een probleem. Er valt veel te genieten in deze uitvoering van dit werk van een Franse componist om in de gaten te houden. De muziek is zeer toegankelijk. BBCH komt er niet zonder wat probleempjes hier en daar doorheen, maar zet een prima prestatie neer. 

4 Solum Valeo (Dean Jones) 
Tot besluit nog een flitsend werk op de lessenaar. Hier wordt het spel af en toe wat slordig. De klank is ook niet zo uitgebalanceerd meer en klinkt wat geforceerd. Knappe prestatie van Constantijn Huygens.



Mercator Brass Band o.l.v. Lode Violet

1 Through the Flames (Paul Lovatt-Cooper) 
Een spectaculaire opening van Mercator met een grote volle klank en een prachtig klinkende bassectie. Een paar kleine dingen in balans en samenspel maar met veel lef gespeeld.  

2 Black Hole from ‘Supernova’ (Stijn Aertgeerts) 
Het tempo is niet te traag gehouden. De lastige inzetten halen een beetje weg van de betovering van de muziek. Buisklokken zijn bijna niet te horen. Toch komt de muzikale boodschap over.

3 Ex Terra Lucem (Jonathan Bates) 
Ex Terra Lucem betekent Het Licht van de Aarde en is een hommage aan de snelle groei van St. Helens tijdens de industriële revolutie. Het melodisch materiaal is ontleend aan de gevel van St. Helen’s Tower. Er zijn 3 doorgecomponeerde delen:  
deel 1. The Brigantes: met een duidelijke Keltische sfeer 
deel 2. St Elyns Chapel: het reflecterende en rustieke hart van de compositie met hommages aan Eric Ball en Arthur Bliss. 
deel 3. From the Ground, Light: de muziek is traag, groeiend van het minimalistische tot de industriële klanken van de machines. Overheersend in mineur, maar uiteindelijk komt het licht uit de diepte. 

Het eerste deel wordt opnieuw met veel enthousiasme ingezet. De band heeft een mooie ronde klank. Ook in de Keltische dansen is er een goede balans. St Elyns Chapel wordt vereerd met een mooi ingetogen koraal, dat leidt naar een zeer indrukwekkend pianissimo van de gehele band. De overgang naar het derde deel wordt een beetje ontsierd en het tempo in het laatste deel is soms een beetje instabiel. Uiteindelijk is een groot applaus geheel terecht voor een uitstekende uitvoering. 

4 Balkan Dance (Etienne Crausaz)
Gelegenheidsdirigent Lode Violet heeft ook hier de touwtjes strak in handen. De solisten leveren allemaal en de vocale bijdrage van de band draagt bij aan de feestvreugde. Super showstopper. 

De Bazuin Oenkerk B o.l.v. Sietse Hamersma 

1 Capriccio for Brass (Jack Trombey, arr. Philip Sparke)  
Een opening die veel enthousiasme uitstraalt en een mooie verzorgde klank waar de muziek direct door de noten heen schijnt.  Leuk om dit werk weer eens te horen en een goede keuze als openingswerk.              

2 I Himmelen (Tom Brevik)
Al weer een overbekende solo, I Himmelen op de melodie van een Noorse religieuze folksong van Ole Olsen. Solist Johanna Schönrock (bugel) neemt ons mee naar Scandinavië en hoewel wat nerveus klinkend hier en daar weet ze met haar mooie toon sfeer te creëren. Passend begeleid door de band.   

3 Bellum et Pax (Stijn Roels) 
Bellum et Pax is een compositie die twee oeroude begrippen verklankt: ‘oorlog’ en ‘vrede’. Qua structuur is het werk op te vatten als een eendelig muziekstuk met vier in elkaar overlopende onderdelen. Het geheel begint met mysterieus en dreigend slagwerk om via een kort recitatief van de sopraancornet uit te monden in een klaagzang, vertolkt door de bugel. Hoewel niet helemaal zonder vlekjes is de intro van de sopraancornet boeiend. 

Al in de slotfase van dit eerste deel klinken dreigende, akkoordvreemde bastonen van waaruit het tweede deel zich ontwikkelt. Dit nieuwe gedeelte geeft de fenomenen ‘oorlog’, ‘lijden’, ‘dood’ en ‘waanzin’ weer. Ook hier een overtuigend begin van de band. Later in dit deel is het samenspel tussen slagwerk en blazers niet altijd sluitend. Dynamisch worden er mooie verschillen gemaakt waardoor de opbouw van de lijnen goed verloopt. 

Na een chaotisch einde met wat ongemakkelijke momentjes voor de band, klinkt opnieuw het klaagzangthema, maar nu waardig, nobel en in majeur. Dit vormt de overgang naar het derde deel, dat de vreugde om de (herwonnen) vrede beschrijft en leidt naar het vierde en laatste deel. Aan het eind klinken de mysterieuze bastonen en de dreigende sfeer van het begin opnieuw, als symbool van de aanwezigheid en constante dreiging van oorlog en geweld in de wereld. Naar de finale toe blijft het ietwat gereserveerd klinken. Jammer van de onzuiverheden in de bassectie vlak voor het slot. 

4 Light Walk (Barrie Gott)
Met opbeurende klanken besluit De Bazuin B een zeer geslaagd optreden. Opnieuw staat de flugelhorn in de spotlight. Een effectvol slot al is het gevoel dat de band nooit helemaal los komt. 

Brassband Roosendaal o.l.v. Frank de Jong

1 St. Florian Choral (Thomas Doss)   
De debuterende brassband Roosendaal heeft het koraal dat Thomas Doss opdroeg aan Anton Bruckner en entte op zijn muziek als opening gekozen. Na een wat schuchter begin wordt de sfeer van het werk wel gevonden. Af en toe is wat nervositeit er waarschijnlijk de oorzaak van dat het niet helemaal onder elkaar staat.  

2 Concorde (Roy Newsome)
De band vervolgt met een gouwe ouwe. De cornet solo Concorde van Roy Newsome. Solist is Christian Jongepier op cornet en we worden getrakteerd op een heerlijke uitvoering, die alleen aan het einde wat oncomfortabel klinkt. Prima gedaan. 

3 Fire in the Blood (Paul Lovatt-Cooper) 
Het grote werk van de band werd in opdracht van dr. Stephen Cobb geschreven voor de 120ste verjaardag van de International Staff Band of the Salvation Army. Een frisse opening van de band met verwijzing naar Psalm 95, Sing for Joy. Niet zonder de nodige problemen in zuiverheid en transparant samenspel. 

Met 'Lord, you know that we love you' begint het middendeel dat voor de cornettist lastig laag is. De euphoniumsolist heeft het wat gemakkelijker. De balans in de band is nog niet altijd optimaal en het slagwerk hier en daar te sterk. De finale wordt wat rommelig ingezet, maar de band pakt het redelijk goed op en brengt het werk zonder al te veel problemen tot een einde. Al met al een verdienstelijk debuut van een mooi nieuw initiatief in West Brabant.