Terugblik op EBBC 2025: Brassband Willebroek blinkt uit in Stavanger

Laatste update om 12:05 op Wednesday, 21 May

Tijdens de 46e editie van de European Brass Band Championships in Stavanger, Noorwegen, heeft Brassband Willebroek voor de vierde keer in haar geschiedenis de Europese titel veroverd. Onder leiding van oprichter en dirigent Frans Violet behaalde de band 99 punten op het verplichte werk en 96 punten op het keuzewerk, waarmee ze de concurrentie achter zich lieten.

Namens CU Brass spraken we met principal cornet Lode Violet en dirigent Frans Violet over hun voorbereiding, muzikale keuzes en de dynamiek binnen de band.

Voorbereiding en muzikale aanpak
De voorbereiding op het kampioenschap in Stavanger verliep volgens het vertrouwde systeem van de band. "We geloven in het systeem waar we aan gewend zijn," vertelt Lode Violet. "Meestal staat het orkest bij de top in de uitslagen; het draait dan om die kleine details: goede uitvoeringen, consistentie in de uitslag over twee dagen, een gunstige loting enzovoort." Hoewel er kleine wijzigingen waren, bleef de kern van de aanpak gelijk.

Brassband Willebroek staat bekend om zijn homogene klank. Volgens Lode is het behouden van die klank een zoektocht naar de ideale balans tussen homogeniteit en projectie in grote zalen. "Soms pakt dit goed uit, soms ook niet, omdat je niet in die enorme zalen kan repeteren. Maar het behouden van die klank zit hem in de school – de academie waaronder de brassband functioneert."

Het test piece was ook dit jaar veeleisend. De grootste muzikale uitdagingen lagen volgens Lode in transparantie, balans en de totale sfeer van het werk. "Op sommige plaatsen in de score staat er veel informatie, waardoor het niet eenvoudig is om alles duidelijk en gedetailleerd over te brengen. Sommige sololijnen worden begeleid met veel motieven – dat maakt het niet eenvoudig om het stuk helder over te brengen naar het publiek."

Individuele verantwoordelijkheid en groepsdynamiek
Binnen de band wordt veel waarde gehecht aan individuele verantwoordelijkheid. "De band is zeer fier dat we kunnen werken met ongelofelijke solisten, waardoor alles eigenlijk een stuk eenvoudiger wordt," aldus Lode. Het komt erop aan een balans te vinden: solisten niet in overdrive laten spelen. Een recente uitdaging was een lipblessure van de flugel-speelster, die meerdere dagen niet kon oefenen. "Uiteraard zorgde dat voor wat paniek, maar we konden dit intern oplossen."

De repetitieperiode kende een specifiek moment waarop de band voelde dat ze klaar waren voor het kampioenschap. "Het orkest is na de opnames van een nieuw album (twee weken voor EBBC) enorm gegroeid in samenspel. Tijdens de laatste try-out (vijf dagen voor de start van EBBC) voelden we: we gaan klaar zijn."

Sociale aspecten en prestatiedruk
Een Europees toernooi heeft invloed op de dynamiek binnen de groep. "Bij zo’n wedstrijd wordt er met nog meer precisie gewerkt, tot in de kleinste details. Dat kan soms hard zijn, maar dat hoort erbij als je bij de wereldtop wil horen," zegt Lode. Ondanks de druk blijft de band hecht en werkt iedereen met veel enthousiasme toe naar perfecte uitvoeringen.

De focus ligt volledig op de eigen uitvoeringen. "Pas na de prestatie begin je soms te piekeren over de verwachtingen, maar dan is het natuurlijk al voorbij." Tijdens het EK-weekend is er beperkte ruimte voor ontspanning; de volledige ontspanning komt pas na de uitvoering van het keuzewerk.

Zenuwen zijn aanwezig bij iedereen, ook bij de meest ervaren muzikanten. "Er zijn manieren om hiermee om te gaan, en daarin helpt iedereen elkaar. Dat is belangrijk op dit niveau, en je voelt dat het orkest daar echt in slaagt."

Jongere bandleden worden betrokken bij prestaties op topniveau door veel te repeteren en op te treden tijdens concerten of try-outs, zodat routine de bovenhand krijgt op cruciale momenten. "De meeste jongeren worden meegetrokken door hun buren in de band. Als dat niet zo is, proberen we dit als groep op te vangen na een van de eerste optredens."

Reflectie van dirigent Frans Violet
Frans Violet is sinds de oprichting in 1979 de dirigent van Brassband Willebroek. Zijn aanpak is door de jaren heen consistent gebleven, met een focus op het opleiden van jonge muzikanten en het behouden van klankkwaliteit door individuele verbetering. "Klankkwaliteit verkrijg je door jarenlang individueel te verbeteren – hoe meer je speelt, hoe beter je klank."

Het repertoire wordt gekozen door enkele muzikanten uit de band, zodat het orkest altijd een nieuwe uitdaging heeft. "Het geeft me plezier om jonge muzikanten op te leiden en ze muzikaal te laten groeien. Deze jonge ploeg is volledig nieuw – op twee muzikanten na – en heeft nu het Europees kampioenschap gewonnen. Het houdt me jong om hen te zien evolueren."

Op de vraag of hij nadenkt over het moment waarop hij het stokje overdraagt, antwoordt Frans: "Aan alle dingen komt ooit een einde, maar ik ben gerust: de opvolging is verzekerd door mijn zoon, Lode Violet. Zolang het goed gaat en ik gezond blijf, doe ik rustig verder."

Met deze overwinning voegt Brassband Willebroek een vierde Europese titel toe aan hun indrukwekkende palmares, een prestatie die het resultaat is van jarenlange toewijding, consistentie en een sterke band tussen dirigent, muzikanten en de academie.

Foto's: Craig Chapman