EBK 2023: Own Choice - R.E.T. Band

Laatste update om 19:10 op Monday, 8 May

No man's Land - Thierry Deleruyelle
Deleruyelle schreef het werk in opdracht van de Noordlimburgse Brass Band. Hij bezocht een repetitie en sprak met dirigent en bestuur om een indruk te krijgen van de sterke punten in de band die naar voren moesten komen in het werk. Als onderwerp koos de componist het einde van de 1e Wereldoorlog precies 100 jaar geleden. Gevraagd naar een relatie met zijn eerste werk voor brassband, Fraternity, vertelde de componist dat het zo relevant voor hem was wat er gebeurde in acht jaar. Fraternity beschrijft de mijnramp in Courrières, waarna hulptroepen uit Duitsland en België de Fransen te hulp schoten. Acht jaar later voeren diezelfde landen oorlog en in plaats van hulp ontstaat er een dodelijk Niemandsland. Ook dit heeft een verwijzing naar de huidige tijd waarin we leven.

No Man's Land is inmiddels alweer het vierde brassbandwerk van Deleruyelle. Na Fraternity volgden Viking Age, gekozen als verplicht werk voor de NBK 3e divisie, en Lions of Legends, gekozen als verplicht werk voor de Franse 2e divisie in 2019. Bij het creëren van No Man's Land wilde Deleruyelle echt weer helemaal opnieuw beginnen met het vormgeven van een groot complex werk. Deze partituur laat zien dat de componist zich steeds wil blijven ontwikkelen en studie heeft gemaakt van meer complexe structuren. Wat bleef is de wil om een verhaal te vertellen in een reeks verschillende delen, soms doorgecomponeerd, soms onderbroken.

Pakkend begin met mooie bandklank, R.E.T. start met overtuiging onder leiding van Andreas Lackner. Prima solo-passages door cornet en euphonium. Volop beweging in het spel van de Oostenrijkers; veel verschil in dynamiek en ook technisch heeft men volledige controle. Een energiek middendeel is niet geheel transparant, maar wel vol van energie. Na een moment van stilte neemt de solocornet op knappe wijze de cadens voor haar rekening gevolgd door een stijlvol gedragen deel waarbij de afzonderlijke solisten uitblinken. Een ietwat sterke ondersteuning van het slagwerk in dit gedeelte. We worden in het verhaal meegenomen door de mooie klanken van de euphonium, met een dito begeleiding. Uitstekend samenspel wat de band hier laat horen in zowel p als in f. De band is in haar element met deze compositie. Het snelle slotdeel start meyt een goede balans tussen band en slagwerk. Bijzonder transparant en vol energie. Naar het slot gaat de vermoeidheid opspelen en missen we enigzins het compacte samenspel en transparantie in de techniek.

Deleruyelle heeft - ook met deze compositie - weer een zeer beeldend verhaal weten te creëren.

Een prachtige prestatie van deze band die zich veel beter in haar element lijkt te voelen dan bij het verplichte werk op vrijdag.