BBK 2022, eerste afdeling, vrij werk, Brassband Bacchus

Laatste update om 17:10 op Saturday, 26 November

Het keuze werk Amundsen van componist Jonathan Bates gespeeld door Brassband Bacchus o.l.v. dirigent Bart Van Neyghem op het BBK.

'Amundsen' werd in opdracht van Ørskog Brass, Noorwegen gemaakt voor hun (winnende) optreden op de Noorse nationale kampioenschappen van 2020 in de Grieghallen in Bergen. In december 1911 verwierf de Noor Roald Amundsen wereldwijde bekendheid door de eerste ontdekkingsreiziger te worden die een team naar de geografische Zuidpool leidde. Amundsen en 4 andere leden van zijn team arriveerden 5 weken voor een rivaliserend team uit het Verenigd Koninkrijk onder leiding van Robert Falcon Scott, die allemaal omkwamen bij hun poging om terug te keren van de pole.

Aanvankelijk, toen het team van Amundsen in 1910 vertrok, waren ze in de veronderstelling dat ze de veel kortere reis naar de arctische drift zouden maken om te proberen de Noordpool te bereiken, maar Amundsen had het nieuws ontvangen dat de Amerikaanse ontdekkingsreizigers Peary en Cook hen voor dit doel hadden verslagen, en dus veranderde de focus van Amundsen naar het zuiden.

De band weet de ijzige sfeer van antartica te raken. Er is heerst een onvoorspelbare sfeer in de muziek. De Ross Ice Shelf wordt treffend uitgebeeld door het slagwerk. De totaalklank had wat forser gemogen.

Het deel Into the real-life snow wordt prachtig ingeleid door de solotrombone. Een uiterst lastige solo die zeer kundig wordt uitgevoerd. De solohoorn toont zijn uitstekende capaciteiten ook op dit podium. De muziek is zeer treffend geschreven er wordt vooral door gebruik van veel percussie een prachtig ijzige sfeer gecreëerd. Technisch wellicht niet de lastigste muziek qua notenbeeld, maar er wordt veel gevraagd van de muzikanten qua instrument beheersing. 

Vanaf maat 212 ontvouwd zich een stormachtige sfeer waarin we het gevoel krijgen opgejaard te worden. Aan het einde van dit deel wordt meer dan genoeg ruimte gelaten aan de techniek. 

De start van deel 3 is niet zonder oneffenheden, er sluipt daardoor lichte onzekerheid in de band. Het tutti wat volgt is weer meer dan overtuigend. We worden meegenomen naar een prachtig einde van alweer een mooi verhalend werk.

Niet het lastigste werk dat we vandaag gehoord hebben maar zeker een prachtige uitvoering.